| COŚ DLA MOICH MILUSIŃSKICH I ICH RODZICÓW |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Jak rozmawiać z nadpobudliwym dzieckiem?
-
Upewnij się, że dziecko słucha. Zatrzymaj je w biegu. Spójrz mu w oczy. Poproś o powtórzenie Twoich słów.
-
Nie atakuj. Nie oskarżaj. Przedstaw co Cię denerwuje (nie podoba mi się, że krzyczysz kiedy śpi twoja siostra). Powiedz jasno, co chcesz, aby Twoje dziecko zrobiło (Oczekuję, że przez następną godzinę będziesz się bawił w swoim pokoju). Instrukcja musi być precyzyjna i krótka.
-
Używaj jak najmniej słów. Warto zasady przypominać krótkimi hasłami, np. "Siostra śpi." po chwili "Obowiązuje cisza."
-
Słowa na piśmie mają większą wagę. Jeśli nie odnoszą skutku przypomnienia ustne, można napisać krótki list, np. duża kolorowa kartka z napisem: Siostra śpi. Baw się cicho.
Pokaż dziecku czego od niego oczekujesz zanim zdąży zrobić coś nie tak.
Przewiduj. Działaj zanim dziecko zrobi coś złego. Są sytuacje, które szczególnie wywołują jego niewłaściwe zachowania, np. daleka podróż, nudne długie przyjęcie, długie kazanie w kościele, choroba, początek semestru, koniec semestru, dzień pełen wrażeń, wycieczka, goście, pójście spać, itp.
Stanowczo reaguj na niepożądane zachowanie dziecka (wyłącz telewizor, zgaś światło) bez oskarżania i agresji. Powiedz jak oczekujesz, że będzie się zachowywało.
Pokaż dziecku jak naprawić zło, które wyrządziło nawet nieumyślnie, np. daj szczotkę do posprzątania kawałków szkła.
Pozwól dziecku ponieść konsekwencje złego zachowania. Jeśli spóźni się do szkoły, bo rano za długo wstawało, pozwól aby samo usprawiediwiło się nauczycielowi. Jeśli zerwie kwiatki z ogródka sąsiada, wyślij go, aby mogło przeprosić.
Nie słuchaj protestów, udawaj, że nie słyszysz krzyków, niegrzecznych słów (nie uda Ci się przegadać nadpobudliwego dziecka).
Spokojnie, kilkakrotnie powtórz polecenia. Pamiętaj, że Twoje dziecko ma trudności związane z uwagą i wymaga częstych przypomnień.
Pozbaw dziecko uwagi z Twojej strony. Odeślij je w bezpieczne, ciche, nudne miejsce na kilka minut, aż przestanie płakać lub kląć.
Kiedy Twoje dziecko zachowa się tak, jak tego oczekujesz, pochwal go za włożony wysiłek!!!
(T. Wolańczyk, A. Kołakowski, M. Skotnicka "Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci")
Wykorzystaj energię swojego dziecka. Zapisz je na jakieś zajęcia sportowe,gdzie obowiązują pewne reguły, np. pływanie, biegi, piłka nożna (ale już nie sporty walki).
Jedną z form zabawy na świeżym powietrzu są labirynty. Może to być kilka skakanek ułożonych w ślimak, lub labirynt narysowany kreda na asfalcie.
Chodzenie po kamieniach - np. ułożone na ziemi kwadraty (czerwone i czarne) - lewa noga po czerwonych, prawa po czarnych.
Pozwól dziecku wykazać się artystycznie - zapisz je na zajęcia artystyczne, plastyczne (ale tylko wtedy, gdy prowadzący je nauczyciel będzie wiedział o dolegliwościach dziecka, a w swoim programie zajęć uwzględniać będzie jego możiwości). Swobodne lepienie z gliny, ciastoliny, plasteliny, rysowanie grubymi mazakami, malowanie farbami, malowanie palcami, całymi rekami, za pomocą waty, gąbki, szczoteczki - to wszystko co dziecko może wykonywać w domu. Twoje zadanie, to tylko chwalenie dziecka i dostarczanie odpowiednich, bezpiecznych materiałów.
Nie proponuj dziecku gier, które długo trwają, w których nie widać końca. Lepiej wybierz coś krótkiego i szybkiego, z łatwymi do zapamiętania regułami.
Podobnie rzecz się ma z układankami, puzzlami. Gdy będą zbyt duże dziecko szybko się zniechęci i nie doprowadzi zadania do końca. Kupując więc układanki, zestawy lego zacznij od prostych wzorów, które składają się z niewielkiej liczby elementów oraz są obrazami znanymi dla dziecka.
Oczyść otoczenie dziecka ze zbędnych przedmiotów. Pokój nie może wyglądać jak sklep z zabawkami. To bardzo dekoncentruje. Lepiej dać dziecku jedną zabawkę, którą właśnie ma się bawić. Resztę należy ukryć przed wzrokiem dziecka.
Unikaj zabawek, filmów i programów komputerowych, w których jest przemoc, agresja, walka.
Ogranicz dziecku czas spędzony przed telewizorem i komputerem.
Czytaj dziecku krótkie bajki lub wierszyki, angażując jego uwagę pytaniami i pokazywaniem obrazków.
Słuchaj razem z dzieckiem spokojnej muzyki, tańczcie lub ćwiczcie w jej rytmie.
|
|
|
|
|
|
| |
Łącznie stronę odwiedziło już 33478 odwiedzający (69538 wejścia) Dziękuję! :)
Copyright 2008, agi
|
|
|
|
|
